Ik verlang naar een fijne levensbeschouwing; die onder meer het volgende inhoudt:

  • dat het leven – met al het goede, ware, schone en lekkere1 – ons gegund is als geschenk. Als iets dat ‘gratis’ gegeven wordt, zonder dat ik me het waard hoef te maken.
  • dat ik er bij hoor – bij het universum, bij het leven, bij God; en dat dit voor iedereen zo is.
  • dat God mij accepteert en van me houdt en mij bemint zoals ik ben en blij is met hoe ik ben; zonder dat ik daarvoor eerst mijn karakter moet veranderen of dat ik getransformeerd moet worden of dat ik mijzelf moet ‘wederbaren’ of dat ik iets moet doen wat ik eigenlijk niet wil of dat ik iets moet laten wat ik eigenlijk wil.
  • dat ik mandaat van God heb om te leven volgens mijn intuïties en verlangens.
  • dat ik niet bang hoef te zijn voor God of voor het universum of voor het leven; maar dat het allemaal juist vóór mij is – niet tegen mij.
  • dat ik er van uit kan gaan dat het met iedereen goed komt.
  • dat alle mensen het gevoel hebben dat ze bij elkaar horen (in plaats van wij-zij denken).
  • dat het goed is dat iedereen gelooft wat zij/hij gelooft: Dat iedereen gelooft met de overtuiging waarvan ze ontdekken dat ze die hebben; in plaats van dat mensen moeten proberen te geloven wat anderen ze vertellen dat ze moeten geloven.

En wat betreft het leven met deze visie wens ik …

  • dat het geloven van al deze dingen vanzelf gaat
  • dat het geloven van al deze dingen niet gehinderd of tegengewerkt wordt door andere sentimenten
  • dat ik puur ben qua levensbeschouwelijke ideeën die in mij huizen

Ik merk dat ik qua omarming van levensbeschouwelijke ideeën het beste van twee werelden wil:
Van de christelijke wereld wil ik …

  • de warmte en geborgenheid,
  • het persoonlijke godsbeeld (dat god je vader is, wat fijn!),
  • de bewogenheid met minder bedeelden,
  • de gemeenschapszin,
  • het fijne gevoel dat je bij God hoort.

Van de seculiere wereld wil ik …

  • de vrijheid (niet leven volgens geboden en verboden),
  • het serieus nemen van jezelf,
  • de ruimdenkendheid, de ruimte voor andere/nieuwe inzichten,
  • de tolerantie,
  • de volwassenheid,
  • het doen wat je zelf wilt en goed acht i.p.v. wat anderen vinden dat je moet willen,
  • de afwezigheid van een scheiding tussen ‘wij’ en ‘zij’ in het kijken naar de maatschappij m.b.t. geloof in God.

Herken je dit? Vind je het inspirerend? Heb je vragen en/of aanvullingen? -> Je kunt hieronder het commentaar-formulier invullen. Je bent van harte welkom om deel te nemen aan de dialoog.

Vriendelijke groet, Pieter.


1 Ik denk hierbij aan iets wat ik op een website van een liberale Jood las (ben helaas vergeten welke website). De beste man schreef dat de Oude Grieken ons hebben nagelaten dat de belangrijke dingen in het leven ‘het goede, het ware, en het schone’ zijn maar dat ze daaraan nog ‘het lekkere’ hadden moeten toevoegen. Preutse Greuken.

Nog geen reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *